Skip to content Skip to footer

Λόφος Περιστεριάς – Θολωτοί Τάφοι: «οι Μυκήνες της Δυτικής Πελοποννήσου»

Λόφος Περιστεριάς – Θολωτοί Τάφοι: «οι Μυκήνες της Δυτικής Πελοποννήσου»

Λόφος Περιστεριάς – Θολωτοί Τάφοι: «οι Μυκήνες της Δυτικής Πελοποννήσου»

Βορειοανατολικά της Κυπαρισσίας, κοντά στο χωριό Μύρο, στη βόρεια Μεσσηνία, θα δεις να υψώνεται ο λόφος της Περιστεριάς, ο οποίος φαίνεται ότι κατοικούνταν ήδη από τη Μεσοελλαδική εποχή (20ός – 17ο αιώνα π.Χ., περίπου), ενώ υπάρχουν και λιγοστά ευρήματα από ακόμη παλαιότερους χρόνους.

Στο λόφο της Περιστεριάς σώζονται σπουδαία ευρήματα από αρχαίο οικισμό που ιδρύθηκε και ήκμασε εκεί έως και το τέλος της Υστεροελλαδικής περιόδου: οικίες, ένα ανάκτορο και, το σημαντικότερο, τρεις θολωτοί τάφοι, οι οποίοι έκρυβαν σπουδαίους θησαυρούς. Ο μεγαλύτερος εκ των τριών, ο οποίος είναι και ο νεότερος, αποτελεί το μεγαλύτερο θολωτό τάφο της Μεσσηνίας και ολόκληρης της δυτικής Πελοποννήσου. Ο τάφος ήταν ήδη συλημένος από τους μυκηναϊκούς χρόνους, από τα ευρήματα όμως συμπεραίνουμε ότι ήταν πάρα πολύ πλούσιος. Ο αρχαιότερος από τους τρεις, που είναι και ο μικρότερος, προοριζόταν για λιγοστές ταφές και έχει διασώσει και αυτός αρκετά χρυσά κτερίσματα. Τέλος, ανακαλύφθηκε και ένας μεγάλος τάφος, χωρητικότητας άνω των 15 νεκρών, ο οποίος, όπως φαίνεται, προοριζόταν για τους απλούς υπηκόους, καθώς δεν περιλάμβανε μεταλλικά αντικείμενα.

Οι θολωτοί αυτοί τάφοι ήταν ο λόγος για τον οποίο η περιοχή χαρακτηρίστηκε «Μυκήνες της Δυτικής Πελοποννήσου», αφού παρουσιάζουν ιδιαίτερη ομοιότητα με τα μεγαλόπρεπα ταφικά μνημεία της μυκηναϊκής αρχιτεκτονικής.

Ο λόφος της Περιστεριάς θα δεις να στέκει επιβλητικός στη βόρεια Μεσσηνία, σε μικρή απόσταση από το χωριό Μύρο και πλάι στις νότιες όχθες του ποταμού Κυπαρισσήεντα. Πρόσβαση στο λόφο υπάρχει μόνο από τη νότια πλευρά, καθώς οι άλλες τρεις πλευρές του υψώνονται απότομα, δημιουργώντας ένα φυσικό οχυρό. Στη βορειοδυτική πλευρά υπάρχει η Δροσοπηγή, πλούσια πηγή η οποία κατά πάσα πιθανότητα συνέβαλε αποφασιστικά στον εποικισμό της περιοχής. Σε αρχαιοτάτους χρόνους ο λόφος ήταν βυθισμένος κάτω από τη θάλασσα, όπως υποδηλώνει ο μεγάλος αριθμός κροκαλών που βρέθηκαν στην περιοχή, οι οποίες φαίνεται ότι χρησιμοποιήθηκαν επίσης ως δομικό υλικό για τα μνημεία που χτίστηκαν στο λόφο.

Ο λόφος της Περιστεριάς έχει χαρακτηριστεί ως «οι Μυκήνες της Δυτικής Πελοποννήσου», καθώς αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα κέντρα πρωτομυκηναϊκού πολιτισμού στην Ελλάδα, με σημαντικό οικισμό και τρεις θολωτούς τάφους, ένας εκ των οποίων του 16ου αιώνα π.Χ., που είναι και ο μεγαλύτερος που έχει ανασκαφεί στη Μεσσηνία.  Η περιοχή αυτή φαίνεται ότι ήταν ιδιαίτερα σημαντική, καθώς ίχνη κατοίκησης υπάρχουν και στους γειτονικούς λόφους του Κοκοράκου και του Καραγένη, που διατρέχουν όλη τη μυκηναϊκή περίοδο. Η Περιστεριά φαίνεται ότι ήταν το κέντρο όλων αυτών των οικισμών, όπως δείχνουν τα ίχνη πυκνής κατοίκησης, αλλά οι πλούσιοι τάφοι με τα πολύτιμα αντικείμενα που περιέκλυαν.

Οι θολωτοί τάφοι εμφανίστηκαν κατά την Υστεροελλαδική ΙΙ εποχή (1600-1400 π.Χ.) και αποτέλεσαν χαρακτηριστικό δείγμα μυκηναϊκής αρχιτεκτονικής. Οι τάφοι αυτού του τύπου δημιουργήθηκαν έτσι ώστε να ομοιάζουν οικίες, με διάδρομο που οδηγεί σε θάλαμο, ο οποίος στεγάζεται από θόλο. Μετά από την ταφή του νεκρού η είσοδος φράσσονταν με πέτρες. Οι θολωτοί τάφοι της Μεσσηνίας προορίζονταν συνήθως για οικογενειακές ταφές.

Στο κέντρο του λόφου της Περιστεριάς δεσπόζει ο μεγαλύτερος θολωτός τάφος της περιοχής, ο οποίος είναι και ο νεότερος. Γύρω από τον τάφο υπήρχε τύμβος ο οποίος περιβαλλόταν από περίβολο. Φαίνεται πως χρησιμοποιήθηκε για αρκετές ταφές, από τις οποίες όμως καμία δεν διατηρήθηκε. Διατηρήθηκαν, ωστόσο, αρκετά χρυσά αντικείμενα και κοσμήματα, ένα περιδέραιο από χάντρες αμέθυστου καθώς και ένας σκαραβαίος από αμέθυστο. Ο δεύτερος θολωτός τάφος ήταν λίγο προγενέστερος, και έκρυβε κι αυτός, μεταξύ άλλων, διάφορα χρυσά, αργυρά και χάλκινα αντικείμενα, όπως χρυσά φυλλάρια, χάλκινα αγγεία και χάλκινα ξίφη. Ο τάφος αυτός σταμάτησε να λειτουργεί σε κάποια φάση, λόγω κατάρρευσης της θόλου του. Ο τρίτος θολωτός τάφος είναι ο αρχαιότερος όλων και βρίσκεται στα δυτικά του λόφου. Είναι ο μικρότερος σε μέγεθος από τους τρεις και χρησιμοποιήθηκε για λίγες ταφές, οι οποίες όμως, καθώς φαίνεται, συνοδεύτηκαν από πλούσια χρυσά κτερίσματα.

See More

X
Μετάβαση στο περιεχόμενο